Agrowłóknina to bardzo dobry produkt do ściółkowania, zapewniający roślinom ozdobnym, warzywom oraz drzewom, krzewom i krzewinkom owocowym optymalne warunki rozwoju. Wysoka gramatura włókien agrotkaniny, odpornych na uszkodzenia mechaniczne, umożliwia rozkładanie na jej powierzchni kamieni, grysu czy żwiru.
Sposoby i stosowania: do okrywania i osłaniania roślin oraz do ściółkowania gleby. Można je wykorzystać na polach, w ogrodach, nieogrzewanych szklarniach i tunelach foliowych. Ściółkowanie wspomaga wzrost roślin, ułatwiając jednocześnie ich pielęgnację. Przykrycie gleby pod roślinami ściółką przeciwdziała nadmiernemu nagrzewaniu się gleby i jej wysychaniu, chroni podłoże przed wymywaniem (przy obfitych opadach deszczu), znacznie ogranicza zachwaszczenie (zmniejszając kiełkowanie nasion chwastów oraz ich rozwój).
Decyzja zastosowania powinna być przede wszystkim podyktowana przeznaczeniem produktu. Agrowłókninę wybierzmy, gdy potrzebujemy materiału do osłony roślin przez zimowymi i wiosennymi chłodami. Lepiej niż agrotkanina nadaje się na skarpy i tereny pagórkowate, gdyż z agrotkaniny kora, kamyki lub grys mogą się zsuwać. Do obsypania grysem lepsza jednak będzie agrotkanina, ponieważ jest mocna i ostre krawędzie grysu nie powinny jej przeciąć (a to może mieć miejsce w przypadku stosowania agrowłókniny). Polecamy agrotkaninę jako bardziej wytrzymałą
i długowieczną (określa się ją jako dwukrotnie bardziej trwałą niż agrowłóknina
i mniej podatną na uszkodzenia mechaniczne).
Tak. Znacznie minimalizują ryzyko przemarznięcia sadzonek, ich chorób oraz rozprzestrzeniania się szkodników.
Pod iglaki najczęściej stosuje się agrowłókninę, jest materiałem bardziej przepuszczalnym wodę oraz umożliwia stosowanie nawozów.
Pod grys i kamienie najlepiej stosować agrotkaninę. Bardzo często występuje w roli podkładu pod nieregularne elementy krajobrazu w ogrodzie – skarpy, głazy ozdobne, pokryte grysem lub kamieniami ścieżki.
Agrowłóknina jest częściej wykorzystywana w uprawach truskawek oraz innych owoców i warzyw. Jako materiał ściółkujący stosowana jest nie tylko na rabatach czy grządkach, ale także między nimi, głównie jako ochrona przeciw chwastom i element estetyczny podsypywany korą.
Agrowłóknina pozwala regulować wilgotność gleby, z jednej strony spowalniając je odparowywanie, a z drugiej przepuszczając wody opadowe oraz płynne środki nawozowe. Agrowłóknina to jeden z najlepszych materiałów do ściółkowania, ponieważ przepuszcza w głąb podłoża wodę i składniki mineralne przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniej wilgotności gleby.
Tak, ponieważ agrowłóknina jest przepuszczalna. Granulat nawozowy rozpuści się
i zasili glebę w składniki pokarmowe.
Na początku musimy odpowiednio przygotować teren. Ziemię należy zgrabić. Powinno się usunąć z niej wszelkie resztki. Potem możemy przejść do rozkładania agrowłókniny. Możemy także zrobić w niej nacięcia (najczęściej robi się takie
w formie krzyża) – miejsca, w których zasadzimy rośliny.
Agrowłókninę lub agrtokaninę należy przymocowywać do podłoża specjalnymi akcesoriami montażowymi. Służą do tego plastikowe szpilki lub kotwice lub bardzie wytrzymałe szpilki wykonane z metalu.
Agrowłokninę powinno się osłonić – przysypać czymś. Najlepiej nadają się do tego: kora, odpady drzewne, a także żwir, kamyczki ozdobne, rośliny płożące lub inne elementy dekoracyjne. Agrowłóknina osłonięta przed słońcem nie gnije, a jej proces rozkładania się jest bardzo długi. Dzięki temu może ona nam posłużyć kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat.
Wykorzystywana jest do okrywania (otulania) roślin nieodpornych na niekorzystne warunki atmosferyczne, szczególnie zimą i wczesną wiosną (okryciowa agrowłóknina biała). Wówczas chroni przed wiatrem, mrozem, palącym słońcem czy gradobiciem. Agrowłóknina biała podczas zimy tworzy ona otulinę, wewnątrz której temperatura jest wyższa. W ten sposób zabezpiecza rośliny przed działaniem mroźnych wiatrów, zwłaszcza w bezśnieżne zimy. Agrowłóknina ta przepuszcza światło, pozwala lepiej kontrolować gospodarkę wodną, ograniczając wysuszanie roślin oraz przepuszczając wodę. W zależności od swej gramatury agrowłóknina zapewnia też różny stopień wzrostu temperatury wewnątrz otuliny. Biała agrowłóknina nadaje się idealnie do tworzenia kapturów ochronnych. Stanowią one najlepszą ochronę dla upraw na zimę.
Brązowa agrowłóknina nadaje się do ściółkowania równie dobrze co jej czarny odpowiednik. Warto zdecydować się na wariant brązowy, jeśli agrowłóknina ma być jak najmniej widoczna. Agrowłóknina ta sprawdza się na przykład wtedy, gdy chcemy pokryć ją kawałkami kory.
Można to zrobić na dwa sposoby: mechanicznie lub ręcznie. W obu przypadkach najważniejsze jest jednak to, aby agrowłóknina nie była zbyt napięta lub zbyt luźna. Powinna być rozłożona tak, aby mogła z czasem „wstawać” razem z naszymi uprawami. Konieczne jest mocowanie szpilkami lub kotwicami.
Agrowłókninę ściółkującą lub agrotkaninę rozkładamy w zależności od rodzaju roślin oraz momentu, w którym decydujemy się na jej zastosowanie. Jeśli robimy to przed posadzeniem roślin, układamy wybraną tkaninę na glebie, wycinamy stosowny otwór, a następnie zakopujemy sadzonkę. W przypadku agrowłókniny wspomniany otwór można zrobić każdym narzędziem. Nieco inaczej wygląda to w przypadku lubianych powszechnie tui i innych krzewów czy już rosnących upraw. Wówczas matę rozściela się wokół nich. W żadnym z tych przypadków nie można jednak zapomnieć o odpowiednim przymocowaniu materiału do podłoża i zabezpieczeniu go przed powiewami wiatru. Tu z pomocą przychodzą nam specjalne kołki (kotwy) do mocowania agrowłókniny.
Agrowłókninę mocujemy szpilkami lib kotwicami do agrowłóknin. W zależności od rodzaju gruntu stosuje sie różne długości, do gliny krótkie szpilki, do podłoża żwirowego dłuższe, aby uniknąć wysuwaniu się szpilek.
Pod trawę z rolki nigdy nie stosuje się agrowłókniny! Trawa potrzebuje jak każda roślina odpowiednich warunków na wzrost.
Agrowłókniny robione są z włókien polipropylenowych. Charakteryzują się nieregularną, posplataną strukturę z odciśniętymi rowkami. Pozwala to m.in. na swobodną cyrkulację powietrza i przepływ wody. Stosuje się je do ochronnych roślin, a także po to, by przyspieszyć ich wzrost.
Wyposażona jest w stabilizator UV, który chroni przed niekorzystnym działaniem promieni słonecznych, pozwalając na dłuższe jej użytkowanie. Stabilizator UV przedłuża jej żywotność.
Nie ma to znaczenia. Niezależnie od tego jaką stroną ją położymy to i tak spełni swoje zadanie. Dotyczy to każdej agrowłókniny
Agrowłókniny pozwalają na swobodny przepływ powietrza. Oddychają całą swoją powierzchnią. Zapobiega to gniciu roślin. Dzięki temu mają przewagę nad folią perforowaną. Wiemy bowiem od rolników, że pod folią rośliny ulegały niekiedy gniciu. W przeciwieństwie do folii, agrowłókniny nie trzeba zdejmować w bardzo słoneczne dni, gdyż roślinom nie grozi poparzenie.
Zimą należy zastosować grubszą agrowłókninę białą P-50. Używana jest do stworzenia otuliny dla delikatnych i źle znoszących mrozy roślin. Dzięki przepuszczalności światła i wody nasza agrowłóknina doskonale chroni przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, jednocześnie tworząc optymalne warunki zimowania dla rośliny.
Najlepiej agrowłókniną białą, montujemy ją wokół roślin. Należy wyciąć kawałek, który wystarczyć będzie do otulenia rośliny i do przytwierdzenia otuliny do podłoża. Materiał mocujemy wokół rośliny za pomocą zwykłego sznurka. Do podłoża zaś przytwierdzamy ją za pomocą kotwic, kołków, kamieni lub gruzu. Tak zamocowana agrowłóknina skutecznie ochroni uprawy. Ponadto umożliwi instalację urządzeń nawadniających i swobodne przemieszczanie się po niej.
Wiosną stosuje się białą agrowłókninę o niższej gramaturze P-19, P-20, P-23 – jest idealna do osłaniania roślin – cieńsza sprawdza się wiosną do ochrony nowo zasadzonych lub zasianych upraw.
Agrowłóknina występuje w dwóch odmianach. Agrowłóknina biała służy otulaniu roślin na wiosnę, agrowłóknina czarna stosowana jest zaś do ściółkowania gleby. Ta druga odmiana spełnia jeszcze jedno kluczowe zadanie. Zapobiega rozwojowi
i inwazji chwastów.